مهربانی به سبک بچه های بادبادک

به گزارش دَبی بلاگ، زهرا بلندی-خبرنگار:هریک در نقطه ای از شهر زندگی می نمایند، اما برای شاد کردن دل بچه ها همسو می شوند و با هم به گوشه و کنار شهر و کشور سفر می نمایند.

مهربانی به سبک بچه های بادبادک

دانشجویان و فارغ التحصیلانی را می گوییم که با دغدغه حمایت از بچه ها آسیب دیده و در معرض آسیب در گروه بادبادک عضو شده اند. گروهی که در فعالیت های داوطلبانه ای مثل برگزاری کلاس های درس برای دانش آموزان بازمانده از تحصیل، برگزاری بازارچه های خیریه به نفع دانش آموزان آسیب دیده، رنگ آمیزی دیوار مدارس محروم و... در نقاط مختلف کشور مشارکت می نمایند. حضور آنها در نوزدهمین نقطه پایتخت و رنگ آمیزی دیوارهای حیاط مدرسه شهید رابعی بهانه ای شد که در یکی از روزهای فعالیت شان با آنها همراه شویم.

سطل رنگ و قلم موهای کوچک و بزرگ به کنج دیوار ورودی مدرسه تکیه داده شده است. اعضای گروه در حیاط پراکنده شده و هریک رنگ آمیزی بخشی از آن را به عهده گرفته اند. پس زمینه دیوار را سفید نموده اند و در حال کشیدن نقش های بچه هاه و رنگارنگ روی آن هستند.

شهرزاد شفقی فارغ التحصیل دانشگاه سوره در رشته گرافیک است که بچه ها از او به عنوان یکی از اعضای فعال گروه یاد می نمایند. این عضو 23 ساله گروه در حال مخلوط کردن رنگ هاست که سراغش می رویم. او با اشاره به اینکه 2 سال پیش، به وسیله پوسترهای تبلیغاتی منتشر شده در فضای مجازی با این گروه آشنا شده می گوید: همواره از خرسند کردن بچه ها لذت می بردم و عضویت در گروهی که به رنگ آمیزی مدارس محروم می پردازد، کمترین کاری بود که می توانستم برای خرسندی بچه ها انجام بدهم.

او که 2 سال از فعالیتش در این گروه می گذرد، ادامه می دهد: نقاشی دیوارهای این مدرسه هم یکی از کارهای جذابی بود که همراه 18 نفر از بچه های گروه در اجرای آن سهیم شدم. فاطمه زمیار دانشجوی 24 ساله مقطع کارشناسی ارشد رشته مهندسی نرم افزار، عضو دیگری است که دوست دارد درباره فعالیت های گروه حرف بزند. می گوید: به دلیل علاقه شخصی از بدو ورود به دانشگاه در هلال احمر و جمعیت امام علی(ع) فعالیت می کردم، اما سال گذشته وقتی خانم نوروزیان، سرگروه تیم برای مشارکت در رنگ آمیزی یک مدرسـه قـدیمی و احتیاجمند بازسـازی در فضای مجازی فراخوان داده بود با این گـروه آشـنا شدم و ایـن شروع همکاری ام با آنهـا در طـرح رنگ آمیزی مدرسـه صبا در محله مولوی بود.

احساس خستگی نمی کنیم

انگار رنگ آمیزی دیوارهای بلندتر به عهده پسران گروه است.

احسان شادمانی و یزدان جان دل هریک پارچه ای به سر بسته اند و روی چهارپایه حین گپ وگفت با یکدیگر آستر قسمت های بالای دیوارها را می زنند.

یزدان با بیان اینکه به وسیله صفحه مجازی نوروزیان با این گروه آشنا شده، می گوید: دانشجوی سال پایانی معماری هستم. این روزها دغدغه های زیادی دارم. اما انرژی مثبتی که از انجام این کار جمعی به زندگی ام بخشیده می شود باعث شده از شرق تهران خودم را به اینجا برسانم. 3 روز از ساعت 10 تا 19 به این مدرسه آمدند تا کار تمام شود. احسان، دانشجوی رشته پلیمر که فعالیت های جهادی را از نوجوانی در مسجد محل شروع نموده، می گوید: مسافت زیادی را برای رسیدن به اینجا طی نموده ام، اما به دلیل عشق و علاقه ای که به یاری کردن دارم اصلاً احساس خستگی نمی کنم. او با اشاره به اینکه مرتبط نبودن رشته تحصیلی اش با نقاشی باعث نشده که در این کار مشارکت نکند، می گوید: بسیاری از بچه های گروه در رشته های غیرمرتبط با هنر تحصیل می نمایند و با آموزش مختصر کار را یاد می گیرند.

حمایت از اقدام نیک جوانان

سودابه ناجی یکی از بانوان خیّر منطقه 19 است که در جمع آوری هزینه های نقاشی مدرسه شهید رابعی نقش دارد.

او که نمایندگی چند بنیاد خیریه را به عهده دارد، می گوید: اتفاقی به وسیله یکی از دوستان با این بچه های دوستداشتنی آشنا شدم. مدرسه شهید رابعی را که دیوارهایش فرسوده و احتیاجمند رنگ آمیزی بود به آنها معرفی کردم و برای تهیه رنگ و ابزار کار هم از خیّران یاری گرفتم. مدیر مؤسسه نیکوکاری مهرآوران ناجی که امروز در کنار بچه ها حضور دارد ادامه می دهد: حرکت زیبای این جوانان نشان می دهد که مهربانی هنوز زنده است و احتیاج است که از این گروه حمایت کنیم و قدر آنها را بدانیم.

احتیاجمند حمایت خیّران هستیم

کانون بادبادک (کانون حمایت از بچه ها بی سرپرست و بدسرپرست) پردیس هنرهای زیبای دانشگاه تهران، سال 1384 با مشارکت تعدادی از دانشجویان این دانشگاه شکل گرفت، اما با فارغ التحصیلی دانشجویان عضو، کانون از رونق افتاد تا اینکه سال 1393 فعالیت های آن دوباره از سر گرفته شد. فاطمه نوروزیان سرگروه 23 ساله و فارغ التحصیل مقطع کارشناسی رشته مجسمه سازی از دانشگاه تهران با بیان این موضوع می گوید: قبل از دانشگاه از 18 سالگی در انجمن های دیگری همچون قاب و نهضت سوادآموزی فعالیت داشتم، اما این بار با همکاری 4 نفر از دوستان به طور ویژه کلاس های تقویتی برای دانش آموزان محروم برگزار و با حفظ اهداف، گروه رنگ آمیزی مدارس را با توجه به مهارتی که در حوزه هنر داشتم به آن اضافه کردم. نوروزیان ادامه می دهد: نخستین اقدام جدی ما به سال 1394 برمی شود. آن روز دیوارهای مدرسه ای را در شهرستان ری رنگ آمیزی کردیم. بعد از آن رنگ آمیزی دیوارهای انجمن حمایت از بچه ها کار و خیابان در محله عبدل آباد، مدرسه صبا در محله مولوی و یکی از خانه های علم جمعیت امام علی(ع) را در سرآسیاب به عهده گرفتیم. نقاشی دیوارهای محوطه انجمن حمایت از زنان سرپرست خانوار در کرج و یکی از مدارس منطقه سردشت در سیستان و بلوچستان هم جزء طرح هایی است که در خارج از تهران انجام داده ایم. وقتی از تعداد اعضای کنونی گروه سؤال می کنیم، می گوید: با افزایش تعداد متقاضیان، اعضای گروه از 4 به 200 نفر رسید، البته تعداد اعضای فعال و همواره آماده به خدمت 10 نفر است. او بیشتر شرح می دهد: فعالیت های مان را در صفحه شخصی و صفحه اصلی کانون بادبادک (badbadak-honarha) منتشر می کنیم. از این طریق با مدارس محرومی که احتیاجمند یاری برای رنگ آمیزی دیوار مدرسه باشند ارتباط برقرار می کنیم و بعد از بازدید، ارزیابی و کارشناسی، مدارس احتیاجمند یاری را انتخاب می کنیم. او با اشاره به اینکه هزینه های گروه با جذب خیّران و برگزاری بازارچه های خیریه پرداخت می شود، می گوید: قصد دارم در آینده حامیان ثابت برای گروه پیدا کنم تا هدفشان با ما همسو باشد و بعد از شناسایی مدارس مورد احتیاج، بدون تعلل برای انجام پروژه اقدام کنیم.

bestcanadatours.com: مجری سفرهای کانادا و آمریکا | مجری مستقیم کانادا و آمریکا، کارگزار سفر به کانادا و آمریکا

منبع: همشهری آنلاین
انتشار: 17 مهر 1400 بروزرسانی: 17 مهر 1400 گردآورنده: dabiblog.ir شناسه مطلب: 3942

به "مهربانی به سبک بچه های بادبادک" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "مهربانی به سبک بچه های بادبادک"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید