مصرف ظاهری فولاد در داخل کاهش، اما صادرات افزایش یافت - دَبی بلاگ

به گزارش خبرنگاران، بر اساس آماری که به وسیله انجمن فراوریکنندگان فولاد ایران در اختیار خبرنگاران، نهاده شد، طی پنج ماهه امسال 10 میلیون و 828 هزار تن شمش فولادی (اسلب، بیلت و بلوم) فراوری شده است که هفت میلیون و 751 هزار تن آن در داخل مصرف شده است. مصرف ظاهری فولاد در پنج ماهه امسال 24 درصد نسبت به مدت مشابه سال گذشته که 10 میلیون و 144 هزار تن بوده، کاهش یافته است.

بعلاوه از مجموع چهار میلیون و 296 هزار تن کل مقاطع طویل فولادی (تیرآهن، میلگرد، ناودانی، نبشی وسایر مقاطع) فراوری شده در پنج ماهه امسال، سه میلیون و 197 هزار تن در داخل مصرف شده که نسبت به مقدار مصرف آن در مدت مشابه سال گذشته 21 درصد کمتر است. از ابتدای فروردین تا سرانجام مردادماه سال گذشته، چهار میلیون و 23 هزار تن مقاطع طویل در کشور مصرف ظاهری شده است.

مصرف ظاهری کل مقاطع تخت فولادی (ورق گرم، ورق سرد و ورق پوششدار) هم در مدت مذکور امسال نسبت به پنج ماهه ابتدایی سال گذشته، 18 درصد کمتر شده و از سه میلیون و 981 هزار تن به سه میلیون و 265 هزار تن رسیده است.

از ابتدای امسال تا سرانجام مرداد ماه، فراوری محصولات فولادی هم معادل هفت میلیون و 581 هزار تن ثبت شده که شش میلیون و 462 هزار تن آن به مصرف داخلی اختصاص یافته است و بدین ترتیب نسبت به مصرف ظاهری آن در مدت مشابه سال گذشته که هشت میلیون و چهار هزار تن بوده است، 19 درصد کاهش یافته است.

بر اساس آمار کمترین مقدار افت مصرف ظاهری فولادی ها در این مقایسه آماری متعلق به فراوری آهن اسفنجی است که با کاهش هفت درصدی، در مجموع پنج ماهه امسال به 11 میلیون و 870 هزار تن رسیده است. مقدار مصرف ظاهری این محصول معدنی در مدت مشابه سال گذشته معادل 12 میلیون و 714 هزار تن بوده است.

این در حالیست که صادرات فولادی ها در این مدت با افزایش قابل توجهی روبرو بوده است و از مقدار فراوری فولادی ها در پنج ماه نخست امسال، به ترتیب صادرات شمش فولاد 39 درصد، مقاطع طویل فولادی 83 درصد، مقاطع تخت فولادی 114 درصد، محصولات فولادی 88 درصد و آهن اسفنجی 190 درصد افزایش یافته است.

در نگاه اول به آمار مصرف زنجیره فولاد در پنج ماهه ابتدایی امسال که نسبت به مدت مشابه سال گذشته کمتر شده است، به نظر می رسد که قطعی برق صنایع و محدودیت فعالیت ها که منجر به کاهش فراوری شده مصرف را کاهش داده است، اما با آنالیز بیشتر تعیین می گردد که این کاهش مصرف ظاهری داخلی در شرایطی اتفاق افتاده که صادرات همه آن ها افزایش قابل توجهی داشته است و رقم های قریب به رشد 100 درصدی و حتی بیشتر از آن در افزایش صادرات به چشم می خورد. بدین ترتیب این سوال پیش می آید که با توجه به پرکاربرد بودن فولاد در صنایع مختلف از جمله خودرو، لوازم خانگی و...، کشور آنقدر بی احتیاج از فراوریات زنجیره فولاد شده که مقدار مصرف ظاهری تا این حد کاهش و صادرات تا این حد افزایش یافته است؟ آیا صرفه صادرات بیش از تامین صنایع داخلی است یا صنایع داخلی بی احتیاج از فولاد شده و محصولی دیگر را جایگزین فولاد نموده اند که سبب شده فراوریات فولادی ها مشتری داخلی نداشته و آن ها صادر نموده اند؟

این موضوع از سوی انجمن فراوریکنندگان فولاد ایران در دست پیگیری است.