زوال عقل (دمانس) و درمان آن با دارو - دَبی بلاگ

نویسنده: دکتر امیرمسعود احمدی

زوال عقل چیست و چه درمان هایی برای آن وجود دارد؟

زوال عقل (دمانس) به نقص همه جانبه و پیش رونده قوای دماغی گفته می گردد که با کاهش ظرفیت حافظه همراه است. این بیماری در 15 الی 20 درصد افراد بالای 80 سال دیده می گردد.

این بیماری اگر قبل از 65 سا لگی بروز کند زودرس و اگر بعد از 65 سالگی ایجاد گردد زوال عقل پیری نامیده می گردد.

زوال عقل (به خصوص از نوع آلزایمر) هنوز درمان قطعی ندارد، ولی برخی از داروها که در ادامه به آن ها اشاره می گردد تأثیر نسبی در کاهش شدت آن دارند.

- دونپزیل (Donepezil) با نام تجاری آریسپت (Aricept) قرص های 5 و 10 میلی گرمی

- ریواستیگمین (Rivastigmin) با نام تجاری اکسلون (Exelon) قرص های 1/5 و 3میلی گرمی

- تاکرین (Tacrine) با نام تجاری کوگنکس (Cognex) قرص های 10 و 20 و 40 میلی گرمی

- گالانتامین (Galantamine) با نام تجاری رمینیل (Reminyl) قرص های 4 و 8 و 16 میلی گرمی

- ممانتین (Memantine) با نام تجاری نامندا (Namenda) قرص های 5 و 10 میلی گرمی

این داروها را در اصطلاح مهارگر کلین استراز می نامند که باعث افزایش ذخیره استیل کولین در مغز می گردد. استیل کولین حیاتی ترین ماده شیمیایی برای ذخیره اطلاعات در مرکز حافظه است.

دونپزیل، ریواستیگمین، تاکرین و گالانتامین برای زوال عقل خفیف تا میانه موثر است، حال آن که ممانتین می تواند در موارد میانه تا شدید هم موثر واقع گردد.

از آن جایی که بیماران مبتلا به زوال عقل عمدتاً در گروه سالمندان جای دارند باید به چند نکته توجه کرد:

1. عوارض جانبی داروها به دلیل کمبود آب بدن همواره در سالمندان بیشتر است، بنابراین باید آب بیشتری مصرف نمایند.

2. ابتلا به بیماری هایی مثل سرماخوردگی یا مصرف داروهایی مثل داروهای ضد فشار خون، انواع مُسکن ها، داروهای خواب آور، آرام بخش و قلب و عروق باعث کاهش سطح هوشیاری می گردد، بنابراین باید بدانیم قرار گرفتن در این شرایط، حافظه بیماران مبتلا به زوال عقل را به مراتب بدتر می نماید.

3. همواره باید یک نفر از این بیماران پرستاری و مراقبت کند و زمان مصرف دارو را یادآوروی کند. این بیماران گاهی دارو را مکرر مصرف می نمایند یا اصلاً مصرف نمی نمایند.

4. بیماران مبتلا به زوال عقل ممکن است همکاری چندانی با اطرافیان

ننمایند، بنابراین باید با حوصله و صبر و بردباری با آن ها مدارا کنیم.

5. زوال عقل در اغلب موارد بهبودی پذیر نیست، بنابراین نباید از این داروها انتظار بهبودی کامل داشته باشیم.

6. باید دانست برخی از انواع زوال عقل که علل خاصی غیر از آلزایمر دارد، باید به روش های خاصی درمان گردد که موضوع بحث این کتاب نیست.

منبع مقاله :

احمدی سرتختی، امیرمسعود، (1388)؛ دارو درمانی در روان پزشکی، (آشنایی با داروهای روان پزشکی)، تهران: نشر قطره، چاپ اول.

/ج

pariha.com: پریها: اخبار، سرگرمی، ورزش، فال، پزشکی، سینما، هنر، گردشگری

منبع: راسخون